نزدیک به دو سال است که از شروع ساخت سریال سووشون نرگس آبیار به تهیه کنندگی محمدحسین قاسمی میگذرد. در حالی که گفته میشود ۵ درصد از تصویربرداری کار که البته بخش مهمی از آن است، باقی مانده، اما هنوز پلتفرم پخش کننده آن مشخص نیست و مسئله مالکیت آن حل نشده است.
ساخت این سریال سال ۱۴۰۱ با مالکیت پلتفرم نماوا شروع شد، اما در ادامه و به دنبال اختلافات تهیه کننده و این پلتفرم، متوقف شد، در حالی که صحنههای جنگ سمیرم باقی مانده است؛ نبردی که در تیر ماه سال ۱۳۲۲ در ارتفاعات سمیرم اصفهان میان نیروهای متحد عشایر قشقایی و بویراحمدی از یک سو و نیروهای ارتش ایران و مردم سمیرم از سوی دیگر درگرفت و تلفات بسیاری داشت. قسمتهای مربوط به این نبرد در سریال به دلیل مشکلات مالی پلتفرم و همینطور تهیهکننده، فیلمبرداری نشده و آنطور که گفته شده بود، قرار است بین دو فصل بامداد خمار این کار انجام شود. در این بین آبیار سراغ ساخت یک سریال اقتباسی دیگر رفت و ساخت بامداد خمار رمان فتانه حاج سیدجوادی را شروع کرد. این سریال برای پلتفرم تازه تأسیس شیدا ساخته شده و بنابراین سازندگان تصمیم گرفتند سووشون را از طریق همین پلتفرم پخش کنند که هنوز این اتفاق نیفتاده است و پخش سریال همچنان بلاتکلیف است. سریال اولین همکاری نرگس آبیار با شبکه نمایش خانگی است و با توجه به اقتباس از سووشون و حضور بازیگران شناخته شدهای مثل بهنوش طباطبایی، میلاد کیمرام، هوتن شکیبا، سام درخشانی، ترلان پروانه و آزاده صمدی انتظار میرود یکی از پربینندهترین سریالهای شبکه نمایش خانگی باشد.
سووشون معروفترین رمان سیمین دانشور است که سال ۱۳۴۸ منتشر شد و داستان آن در شیراز و در سالهای پایانی جنگ جهانی دوم میگذرد و فضای اجتماعی سالهای ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۵ را ترسیم میکند. در طی این سالها فیلمسازانی اقدام برای ساخت فیلمیبر اساس این رمان مهم فارسی کرده بودند که از میان آنها میتوان به محمد متوسلانی اشاره کرد. در دهه شصت محمد متوسلانی تصمیم داشته تا فیلمیبر اساس رمان سووشون بسازد، اما این فرصت هرگز برایش مهیا نشده است. متوسلانی و همسرش ارتباط خانوادگی و دوستی با سیمین دانشور داشتهاند و همین باعث شده بود متوسلانی به ساخت این فیلم علاقهمند شود. او ماجرای ساخت این فیلم یا در واقع ساخته نشدنش را در گفتگو با ایسنا اینطور تعریف کرده است: «من خیلی کوشش کردم فیلمیرا از رمان «سووشون» بسازم. با تهیهکنندههای مختلفی صحبت کردم، حتی با تلویزیون مذاکره کردم که نسخه سریالی آن ساخته شود، ولی هیچکدام به نتیجه نرسیدند. ساخت اثری تصویری از «سووشون» خیلی سخت بود، چون هزینه ساخت آن بسیار زیاد میشد ضمن این که به هر حال روی فیلم و داستان حساسیت زیادی هم وجود داشت و باید با دقت کار میشد. این، چیزی نبود که آن را شروع کنیم، بعد در میانه راه به مشکل بخوریم و بخواهیم از بخشهایی کوتاه بیاییم یا کار را سرسری تمام کنیم. ساخت فیلم از «سووشون» مسئولیت سنگینی داشت و در نهایت شرایط برای من مهیا نشد.»